Co założyć na sylwestra w teatrze?

Postanowiłam spędzić wieczór Sylwestrowy nietypowo i wybrałam się w tym celu do teatru. Nie pierwszy raz zresztą, więc widać taka forma bardzo mi się podoba. Plany na to wyjście miałam już w październiku, czyli rekordowo wcześnie (bo jak do tej pory niemalże zawsze wszystko było ustalane w ostatniej chwili) i postanowiłam to uczcić... uszyciem stroju specjalnie na tą okazję:) Czasu na znalezienie odpowiedniego projektu i wykonanie było w końcu aż nazbyt.
 
Pomyśleć, że to moja pierwsza własnoręcznie uszyta sukienka wyjściowa:) Od początku do końca szyłam ubranie z myślą o tej jednej, konkretnej okazji. Sukienka teatralna... dość niecodzienny to pomysł i zarazem wyzwanie, bo w końcu teatr to nie impreza, ani bal, ani obiad, ani domówka, ani koncert na placu w mieście, ani "Sylwester z dwójką"... Myślałam intensywnie o stroju, który będzie pasował do tego miejsca, oddawał jego ducha... Myślę, że trafiłam:)

Materiał kupiłam w sh jeszcze w wakacje. Jest to czarny tiul znany już z postu o spódniczce na gumkę którą nazwałam "młodszą siostrą sylwestrowej". Znajdują się na nim bardzo ładne, haftowane wzory w różnych odcieniach zieleni, motyw roślinny. Jak go tylko ujrzałam to wiedziałam, że ma być z niego wyjściowa kreacja i już.

Jest to typowa sukienka kombinowana. Składa się z warstwy zewnętrznej i czarnej podszewki. Góra została zrobiona na podstawie wykroju bluzki z Burdy 2/2013 # 134. Został on znacznie skrócony w taki sposób, aby szew łączący górę ze spódnicą przebiegał tuż pod biustem. Rękawki, choć minimalne ze względu na brak elastyczności materiału, zostały zaczerpnięte z wykroju dla bluzki z baskinką z Burdy 8/2012 # 113. Spódnica została skrojona "na oko" w formie trapezu tak, aby lekko rozszerzała się ku dołowi. Ponieważ całość bez problemu zakładam przez głowę, nie dodawałam suwaka, ani żadnego innego zapięcia. Umożliwiła mi to luźniejsza forma.

Najpierw zaprezentuję kieckę w stylizacji. Nie jest to ta, którą wybrałam na wyjście, ale jako druga wersja na inną okazję, choćby na następne wyjście do teatru, może być. Dobrałam do niej krótki, czarny żakiet z eko skóry, rajstopy i buty na wysokim obcasie w tym samym kolorze. Na rękę założyłam bransoletkę ze srebra i złota, którą kiedyś dostałam w prezencie. Będzie ją widać lepiej na zdjęciu pokazującym zbliżenie dolnej części sukienki.

Tutaj pokazuję sukienkę bez bolerka, żeby lepiej było widać jej luźną formę:

 

Postanowiłam zadbać o detale. Podkroje pach zostały wykończone lamówką ze skosu w kolorze czarnym. Choć, przyznać muszę, że na następne wyjście dokonam tutaj małej korekty. Na zbliżeniu widać też dokładniej rękawki.

Podszewka, aby była niebanalna, została od dołu ozdobiona kawałkiem materiału z haftem i specjalnie dopasowana tak, aby była dłuższa od warstwy wierzchniej. Myślę, że stanowi ciekawe urozmaicenie całości. I wreszcie lepiej widać bransoletkę, o której wcześniej pisałam.

 

 

I na koniec pokażę jeszcze, jak wygląda dekolt:

Podsumowując, myślę, że ten projekt do scenerii teatralnej pasował idealnie:)