Poduszka kot po raz drugi

Postanowiłam uszyć prezent dla ośmioletniej chrześnicy. Zdecydowałam się na poduszkę w kształcie kota, z Mollie Potrafi wrzesień/październik 2014. Poduszkę taką uszyłam po raz pierwszy na prezent pod choinkę. Bardzo spodobała się ona nie tylko osobie, której ją podarowałam, ale także innym. Pomyślałam, że i dziecku przypadnie do gustu.

Tym razem kotek jest dość duży, ma ok. 43 cm wysokości i  76 cm szerokości. Przy wyborze kolorów kierowałam się gustem chrześnicy, która nie lubi typowo dziewczęcych akcentów. Uszyłam go z bawełnianej tkaniny kupionej w Ikea. Oczy i nosek zostały zrobione z filcu, a wąsy i pyszczek na maszynie za pomocą ściegu potrójnego elastycznego. Tył poduszki pozostawiłam gładki.

Pozostaje mieć nadzieję, że poduszka jak najszybciej trafi do nowej właścicielki i będzie się podobać:)

Tutorial: Prosty worek recyklingowy z poszewki

Należę do osób, które lubią mieć wszystko pod ręką. Kupuję tkaniny, dodatki, oraz mnóstwo akcesoriów pomagających w pracy. Lubię też zbierać większe ścinki, bo można je wykorzystać na dodatki czy wstawki. Na przechowywanie tych ścinków ostatnio wymyśliłam taki oto prosty worek:

 

Jest to produkt 100% recyklingowy. Jako materiał posłużyła mi poszewka, która została po wyciągnięciu wypełnienia z poduszki. Na sznurek użyłam z kolei... sznurówki. Nie korzystałam tu z żadnego wykroju.

Przy okazji postanowiłam przygotować dla Was tutorial jak taki worek z poszewki wykonać. Ma on milion zastosowań więc przyda się w każdym domu. Jego szycie jest bardzo proste, więc nawet osoby początkujące nie będą miały problemów z wykonaniem. 

A oto instrukcja, jak uszyć worek na ścinki, kapcie, bieliznę itp. krok po kroku:

Potrzebne będą:

• Poszewka
• Sznurek
• Zwykła maszyna domowa
• Coś do zaznaczania odległości: mydełko krawieckie lub kredka lub pisak krawiecki samoznikający
• Nożyczki
• Szpilki
• Przyrząd do prucia
• Centymetr krawiecki
• Nici w pasującym kolorze

1. Odcinamy jeden brzeg poszewki:

2. Zaznaczamy odległość od odciętego brzegu na 1cm:

3. Składamy go do wewnątrz, upinamy nie za gęsto szpilkami i zaprasowujemy:

4. Od powstałego podłożenia zaznaczamy jeszcze 2 cm:

5. Po dość dokładnym zaznaczeniu czas zająć się szyciem tunelu na sznurek. Przechodzimy do jednego bocznego szwu naszej podszewki i rozpruwamy go na odległość 2 cm:

6. Poszewkę przewracamy na lewą stronę. Szew boczny w okolicach rozprucia obowiązkowo wzmacniamy (przeszywamy go maszynowo, wraz z zabezpieczeniem) kończąc dokładnie 2 cm od brzegu :

7. Brzegi tkaniny na rozprutym kawałku składamy do wewnątrz i upinamy...

8. ... a następnie stębnujemy je w odległości ok. 1 mm od krawędzi:

9. Kroki od 5 do 8 należy powtórzyć przy 2 szwie bocznym poszewki. Powstaną dzięki temu 2 wloty do tunelu, przez które można będzie później wyciągnąć sznurek

10.  Czas zająć się sznurkiem. Składamy go na pół i zszywamy razem pasującą nicią:

11. Jeśli tak jak ja używacie sznurówki, jej końce należy uciąć. Jeśli nie, ten podpunkt można pominąć:):

12. Powstały sznurek układamy przy brzegu...

 13. ... składamy brzeg wokół niego na zaznaczone wcześniej 2 cm i upinamy...

14. ... a następnie zszywamy ściegiem prostym:

15: Do worka pakujemy co potrzeba i wyciągamy sznurki z obydwu wlotów do tuneli:

16: A tak worek powinien wyglądać na końcu:

Starałam się objaśnić wszystko jak najdokładniej, ale jeśli coś jest niejasne, pytajcie śmiało:)

W przestrzeni smoka

Zbliża się Noc Muzeów. Część z Was zamiast spać postanowi odwiedzić miejsca związane ze sztuką, historią czy kulturą. Będzie w czym wybierać, bo z roku na rok w tym wydarzeniu bierze udział coraz więcej placówek i w dużych miastach wszystkiego zwiedzić się nie da. Dlatego postanowiłam  opowiedzieć Wam trochę o wystawie pt.: W przestrzeni smoka. Sztuka Chińska w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, bo może uznacie, że akurat na nią warto się wybrać.

Kolekcje muzealne poświęcone kulturze Chin są niezwykle ważne dla zachowania pamięci o historii tego kraju. W jego obrębie miała miejsce rewolucja kulturalna, w wyniku której zniszczone zostały liczne zabytki, w samym tylko Pekinie zdewastowanych zostało aż ok. 5 tysięcy spośród 7 tysięcy istniejących. Także dzięki zbiorom znajdującym się za granicą zachowana została duża część dziedzictwa kulturowego tego kraju.

Wystawa w Muzeum Narodowym w Krakowie ma na celu zaprezentować wszystkie dziedziny sztuki i rzemiosła. Najstarsze eksponaty pochodzą sprzed ponad 2000 lat, najmłodsze sprzed około 100 lat. Dominują pamiątki z okresu 2 połowy panowania mandżurskiej dynastii Qiung.

Ja podczas zwiedzania skupiona byłam głównie na podziwianiu strojów dodatków. Uwagę zwracają przede wszystkim ich detale i zdobienia. A oto kilka przykładów, co na wystawie przykuło moją uwagę.

Takie były spódnice w Chinach w epoce Quing, XIX w:

Ta zrobiona jest z jedwabiu, bawełny i złotej nici, a ozdobiona haftem:

 

Tutaj użyto takich samych materiałów, jak w przypadku poprzedniej spódnicy, ale zamiast haftu mamy broszowanie:

Po lewej stronie znajduje się szata męska półoficjalna z motywem ośmiu pięciopalczastych smoków. Wykonana jest z jedwabiu i złotej nici, broszowana. Po prawej stronie mamy szatę kobiecą ślubną. Powstała z tych samych materiałów, co szata męska, ale zdobi ją haft. Obie rzeczy pochodzą z epoki Quing XIX w:

Tutaj mamy 2 stroje z przełomu XIX i XX w. Granatowo niebieski to jedwabna, broszowana szata półoficjalna męska z motywem dziewięciu pięciopalczastych smoków.  Natomiast złota to kostium teatralny, wykonany z jedwabiu. Na jego bogate zdobienie składają się: złota nić, metalowe lusterka, szkło i haft:

 Na pierwszym planie mamy jedwabną szatę kobiecą ozdobioną scenami figuralnymi w medalionach, XIX w.:

Na poniższym zdjęciu widzimy trzy stroje kobiece. Po lewej: szata z motywem kwiatów storczyka i motyli. W środku: kamizelka kobieca z motywami figuralnymi w medalionach.

Po prawej: szata z motywem motyli, orchidei i koszy z kwiatami, XIX w.:

Od lewej: Szata kobieca z motywami scen teatralnych z początku XX wieku. Wykonana z jedwabiu, cekinów, haftu, kareolu i złotej nici. Obok fragment innej jedwabnej, haftowanej szaty kobiecej z przełomu XIX/XX w.:

Szaty kobiece z przełomu XIX/XX w., jedwabne, ozdobione mosiądzem, złotą nicią i haftem:

Na wystawie najbardziej urzekły mnie jednak dodatki. Niesamowicie wyglądają buty, na przykład te dwa pantofelki kobiece z XIX w.:

Niemniej urocze są buty dziecięce z XIX w. Pod numerem 5 kryje się para zrobiona z jedwabiu, bawełny, złotej nici, skóry, szkła i aplikacji.. 6 to z kolei jedwab, płótno, masa papierowa, skóra i haft:

Podczas zwiedzania warto zwrócić uwagę na piękne wachlarze. Szczególnie w oko wpadły mi:

Taki rozkładany z II poł. XIX wieku...:

... ten rzeźbiony z kości słoniowej wachlarz płytkowy (XIX w.)...:

... i moim zdaniem najładniejszy, rozkładany wachlarz z ok.1820 r. Wykonany został z kości słoniowej, gęsich piór, srebra i gwaszu:

Na uwagę zasługują także zawieszki z jedwabiu, kości słoniowej i srebra:

Obok strojów i butów na wystawie znaleźć można także wiele przedmiotów ozdobnych, jak ta XIX- wieczna rzeźbiona plakietka z jadeitu przedstawiająca motyw smoka wśród wici roślinnej...:

... albo płaskorzeźba ze sceną figuralną w skalistym pejzażu (XVIII w.):

Ekspozycja zawiera także przedmioty użytkowe, takie jak np. naczynia:

A także figurki Buddy (te pochodzą z XVIII w.):

Oczywiście to jest tylko namiastka tej dość rozbudowanej i różnorodnej wystawy. Jeśli chcecie ją odwiedzić, oto namiary:

Wystawa W przestrzeni smoka. Sztuka Chińska w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie

Muzeum Narodowe- gmach główny, Kraków, al. 3 Maja 1,

Godziny otwarcia:

Wtorek- Sobota: 10.00- 18.00

Niedziela: 10.00- 16.00

Noc Muzeów: 19.00- 1.00

Co powstalo z folkowej chusty?

Z Zakopanego przywiozłam czarną, bawełnianą chustę w kwiaty...

... i w pierwotnym stanie nie mogłam jej pozostawić. Po krótkim namyśle zdecydowałam, że będzie świetna na bluzkę kimonową. Bardzo lubię ten fason i szerokie rękawy, więc na sezon wiosenno-letni będzie jak znalazł. Wykrój jest bardzo prosty, więc nie zepsuje wzoru, a dodatkowo pozwoli na jak najlepsze wykorzystanie mocno ograniczonej ilości materiału.  

Jako formy wyjściowej użyłam wykroju #108 B z Burdy 8/2014, ale przydał mi się on tylko do zaznaczenia ogólnej formy bluzki. Ponieważ kroiłam ze względu na wzór, czyli tym razem ze skosu, po zszyciu ze sobą poszczególnych elementów bluzka okazała się za krótka. Jej przedłużenie zrobiłam za pomocą czarnej koronki.

I koronka na dole w zbliżeniu:

Wykończenie dekoltu zrobiłam za pomocą lamówki. Przy okazji szycia tej bluzki stworzyłam też tutorial na temat ładnego jej wszywania, więc zainteresowanych zapraszam do lektury:)

A na zakończenie pokażę kilka zdjęć z mojego ogrodu. Jest tam pięknie, trzeba tym oko nacieszyć: