Psychodeliczna/ black and white top

Ostatnie dni są dla mnie, zgodnie z tytułem, psychodeliczne. Mamy koniec października, a ciepło jest ja pod koniec wakacji. Na zjazdach na uczelni nie jest mi pisane się nudzić w tym roku, z wielu przyczyn. A do tego równie osobliwa jest bluzka damska, którą chcę tu teraz pokazać.


 Zacznę może od tego, że znowu do projektu nie użyłam żadnego wykroju. Taki mój kolejny szyciowy spontan:) Bluzki na lato o takim fasonie podobają mi się wyjątkowo, bo mają w sobie coś dziewczęcego i są megawygodne. Postanowiłam połączyć ze sobą po prostu dwie różne rzeczy z zupełnie innych materiałów. Góra pochodzi ze starej, nieco już za ciasnej elastycznej bluzki, która wyglądała przed przeróbką tak:

Obcięłam ją, powiększyłam dekolt i podkroje pach. W efekcie jest ładnie dopasowana, a nie przyciasna.

 Dół czarno biały we wzorki ma dość ciekawą historię... Materiał był moim pierwszym kupionym kiedykolwiek, miało to miejsce już bodajże 2,5 roku temu. Początkowo uszyłam z niego takie coś:

I jak teraz na to patrzę, to ja nie wiem, co ja sobie myślałam. Chociaż, chyba po prostu się cieszyłam, że uszyłam cokolwiek;P Niby nie wyglądało źle, ale okazało się mało praktyczną rzeczą, którą założyłam może z 2 razy i odłożyłam na półkę, gdzie przeleżało aż do września tego roku. Wtedy zaczęłam się zastanawiać, na co by go przerobić i szybko skojarzyłam z czarną bluzeczką...I takie są tego oto efekty:)

 

 

 Ponieważ góra jest elastyczna, a dół nie, aby bluzka była dopasowana bez konieczności wszywania suwaka, postanowiłam w tym miejscu wszyć gumkę. Myślę, że efekt osiągnęłam, choć nie obyło się bez problemów. Chyba 3 razy prułam ten szew bo za każdym razem wychodził mi źle.W pewnym momencie nawet pożałowałam, że nie chciało mi się pomęczyć z tym suwakiem, ale cóż, w końcu szycie to nie rozrywka dla leniwych...;) W rezultacie, dużo krócej i łatwiej szły prace nad secesyjną, choć z pozoru wygląda ona na bardziej skomplikowaną. 

Zdjęcia robiłam dziś w plenerze głównie. Korzystałam z odpowiedniej pogody do przebywania na zewnątrz w bluzce bez rękawów:) Sesja jednak była trudna, zważywszy na silny wiatr, oraz dwa koty, które mi towarzyszyły. Są bardzo towarzyskie i przez to patrzeć pod nogi było trzeba kątem oka non stop:) Załapały się nawet na zdjęcie.

Pokażę jeszcze jedno zdjęcie, które bardzo mi się podoba, choć mało widać na nim bluzkę. Trochę lata jesienią:

Tak swoją drogą, jak patrzę na to zdjęcie sprzed 2,5 roku ( we wzorzystej bluzce przed przeróbką), to dopiero dostrzegam, jak bardzo się przez ten czas zmieniłam. Czemu wyglądałam wtedy tak ponuro??